Seni Aramak Şiiri - Siyahın Matemi

Seni Aramak

Seni Aramak
Her gün, her an
dalip dalip geliyorum sana
Tam uzanmis tutacakken
kaçiriyorsun ellerini.
Her gün, her an
Çöllerde buluyorum bazen,
birakip gidiyorsun beni,
aç-susuz yine düsüyorum pesine.
Bir deniz kenarinda ariyorum seni,
kumsallarda buluyorum
ayak izlerini.
sen bir ceylan gibi ürkek, kaçiyorsun yine.
rüzgarlara tutunup geliyorum,
yetisemiyorum.
Seni soruyorum, seni soruyorum
'-Henüz gitti' diyorlar
Tekrar kosuyorum
Bir dag kulübesinde
duyuyorum kokunu,
Kar baslamis, firtinasi bir yandan.
Seni bulamamanin korkusu,
yüregimde çirpinirken,
atiyorum kendimi içeri,
bagiriyorum ismini...ses yok.
kosup bakiyorum;
Pencerenin önünde
Tam sana ulaşacakken
ayak izlerin yine,
Yine benden uzaga götürmüs seni.
Kosarak düşünüyorum yine yollarına
Seni izledikçe, seni özledikçe, sana koştukça
Bir uçuruma variyorum.
Ölümle yaşam arasında bir yerde
Sen geçmissindir diye,
geçmek istiyorum
Geçemesemde ruhum sana ulaşır diye,
Başaramıyacağım derken tam,
Bir an kesiliyor nefesim
Kayiyor ayaklarim, ellerim
Düsüyorum...düsüyorum...
Düsüyorum; ismini haykirarak.
işte o an bitiyor bütün umutlarım
Bir kavuşma ümidi vardı oda yok şimdi
Sende yoksun hala
Sevmedin de sanki ne geçti eline
Seni benden alamadın ki
Şimdide sen bende ölüyorsun,
Bir zamanlar benim sende öldüğüm gibi