Seni Affetmeyeceğim Şiiri - Kemal Ayaydın

Seni ilk öptüğüm akşamdı,
Utancından yüzüne bakamıyordum.
Başını dağlara bakan pencereye çevirmiş,
Sessizce ayakta duruyordun...

Bir müddet sessiz bir
Şaşkınlık geçirdin...

- Ne yaptın? Ne yaptın?
Diye haykırdın,
Sendemi sevgiyi bu manada anlıyorsun?
Bu mu bana olan sevgin?
Yapmamalıyıdın bunu!
Yıllar yılı idealimde yarattğım,
hayallerimde yaşattığım,
Bir duygunun manasının bulandırmamalıydın...

Bana dünyanın en büyük fenalığını yaptın,
SEni affetmeyeceğim...

Ama sonra;
Sen o dünyanın en büyük fenalığını
Bana o kadar çok yaptın ki;
Ben seni affediyorum...
Asil kadınım benim...

Hatta şu anda yanımda olmanı,
Ve bana DÜNYANIN EN BÜYÜK FENALIĞINI
Yapmanı ne kadar isterim,
bir bilsen...