Tarih beni yazıyor, ben tarihi yaşıyorum				
Sene bilmem kaçta						
O zamanlar kasetler revaçta 				
Sokaklar suç mahalliydi					
Abilerimin dinlediği şarkılar neydi,niye gizliyorlardı			
Duvarlara neden yazı yazıyorlardı					
Anlamak zordu o anlarda 						
ve biz küçüktük							
								
Biz küçükken oyunlar daha zordu					
Makaradan ve telden kamyon yaparlardı				
O zamanlar askercilik oynanırdı 					
elerde silahlar ve mutlaka birileri ölürdü 				
Sonra oynumuz bozulur sokaklara sahici askerler dolurdu
Bunları anlamakta zordu 						
ve bizler küçüktük								
Sene bilmem kaçta ozamanlar kitaptalar revaçta		
Küçük beyinlerimiz yeni yeni birşeyleri anlıyordu			
Sokaklar kaynıyordu					
Konuşmak yasak, şiirler yasaktı				
ve abilerim kaçaktı				
								
Tek kanal izlenirdi televizyonda				
ve pazar günleri çizgi filmi beklerken					
bir işkenceydi senfoni orkestrası konserleri				
Gece sokağa çıkma yasağı vardı					
Saz çalmak, türkü söylemek suçtu 					
Bu yüzden nice kalem kırıldı, nice ozan kan kustu								
Sene bilmem kaçta					
Yılmaz GÜNEY filmleri revaçta					
Ve biz büyüyorduk herşeye rağmen	
								
O zamanlar malborolar kaçaktı				
Kendi dilini konuşmakta yasaktı, ne olduğunu açıklamakta					
Biz çocukken,						
hapishane önlerinde uzun bekleyişler vardı				
Görüşlerde aylık hasretler bir saat'e sığardı								
Sene bilmem kaçta						
Uzun saçlar revaçta yinede biz küçüktük				
Serseri takılmak, tespih sallmak, nara basmak geçmişte kaldı		
İspanyol paça modaydı, ve blue jeanler kaçaktı 								
								
Sene bilmem kaçta tarih beni yazıyordu ben tarihi								
(Bir arkrabamın anlattığı ve beni çok etkileyen bir anısından esinlendim)
Kayıt Tarihi : 24.3.2006 13:51:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!