Ben aşkınla muzdaribim, sessiz sessiz inler özüm
Âmâ olmuş hislerimle ,seni görür kalpten gözüm..
Arzı yadsır berduş gölgem, gam şarabı içer gönül
Geçerken ömrüm sevinçten, ağaran saçlarmış ödül..
Biz dört kişiydik
Meskeni tuttuğumuz yol paralel
İçimizde incinmiş çocukluğumuz
Savaşı kaybettik teker teker..
İKLİMİM
Sakinliğime aldanmayın
Farklı bir gezegenin iklimi hüküm sürüyor bende
Bir saat bile sürmez, hortum çıkar içimde
Ne yağmurum yağmura ,
Kaybettiklerimin arasında en çok kendimi özlüyorum
İçimde patlama noktasına gelmiş volkanlar
Bir bir bıraktığım canları canımda közlüyorum
Delirmiş çıldırmış azgın dalgalar
Teneşir ettikçe derin korkular
Kaybettiklerimin arasında en çok kendimi özlüyorum..
Tüm kadimliğim ile bir kuğu gibi evrende süzülmüşüm
Tanımsızlıktan bir hayli üzülmüşüm
Baltalı tanrılar benim peşimde
Ucuz inançlarını öldürmüşüm
Kim ölmüş kim görmüş beni Şahika
Dersin ölümsüzmüşüm
Çok teşekkür ederim Abdullah bey, bunun okuyucu tarafından anlaşılması beni ziyadesiyle mutlu ediyor. Açık yürekli taktiriniz taktim bulsun tarafınıza dilerim.. saygılarımla
Gözlem ve fikirlerinizi özümseyip şiirle buluşturmanız harika. Kitabınız daha çok okuyucu ile buluşur inşaallah. Seslendirmeniz de güzel olmuş. Tebrik ederim.
Çok teşekkür ederim Ahmet hocam, özümseyerek okuyan nadir okuyucu dolayısıyla yorumculardansınız. Bilmukabele.. saygılar