Ey! ruhu pas tutmuş yar,
sevdamın goncasını
hangi karanlık gecenin pususunda
acımasızca ayaklarının altında ezdin?
sevmeyi bir türlü öğretemediğim
vefasızım.....
hangi siperde kurşuna dizdin hayallerimi?
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta