Kan kızılı bir şafak göründü bu akşam ufukta
Matemlere büründüm yine senden uzakta
Ağlamaklı gözlerim silmeye varmaz ellerim
Mutlu günler özledim yine senden uzakta.
Karardı hava nihayet sabahı beklemek gerek
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
=) Duygulandım.!.Hasreti yaşayarak terennüm..
Eline sağlık güzel bir şiir okudum..
Karardı hava nihayet sabahı beklemek gerek
Ölürsem beni affet bir gün senden uzakta çok güzel bir anlatım kutlarım yazan kaleminize yüreğinize sağlık sevgili arkadaşım selamlar dua ile kalın
Ne güzel bi şiir, hikayesi de anlatılmış: Senden uzakda olmak matem misali bana diyor şair. İçi kan kızılı şafak gibi kan ağlıyor.
Ağlayan gözlerini silmeye elleri bile yetmez sevdiyinin. Sevdiyinden uzaklarda mutlu günlerin bir hasretini çekdi de, ne çekdi. hava karalınca süt gibi ak sabahı beklemekde aşık. son sözü bu olur: 'Ölsem beni bağışla, senden uzaklarda' deyerek şiire nokta koyur şair.
benim ise okudukca nitkim kurudu. harika, kalemin yorulmasın.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta