Hiçbir şey eskisi gibi değil. Ne ben eski benim, ne geçip giden zamanlar… Yorgunluğum düşüyor gözlerimden, değer verdiklerimin değerinin düştüklerini gördükçe kendimi daha bir tanımaz hallere düşüyorum. Tek yanılgım herkesi kendim gibi görmem olmuştu. Bunca tanınmazlığım içinde tanıdığım tek güzelliktin… Değişmeyen yanlarınla gelişlerin, senden bahsedişlerime kucak açıyordu. Ben eski ben değildim. Yeni bir benin içine sürüklenip giderken… Ekside kalmış olsa bile çok şey, yeni günleri üzerime giydirişlerinle eskiyi soyunup üzerimden senliği giyiniyorum… Hayat seninle güzelse, ben bu hayatı seviyorum… Eskinin eskide kalışlarıyla, yeni günlere kucak açışlarımla…
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta