Neden bu kadar çok sevildin. Bizim bize yetmeyişimiz karşısında ve neden bu kadar çok yazıldın, yaşanmışlığının anlatılmazlığıyla… Sen düşleri yorgun, hayalleri solgun, kendi kendine yeterken dünyamın içine yer edip mevsimine ters düşen yalnızlık çiçeği… Ne çok sen olmuşum. Ne çok sensizliğinle dolmuşum… Seni seninle düşünüp, yanına sokulmuşum.
Şimdi aramıza giren mesafelere kafa tutuyorum
Şiirlerinden gemiler yapıp denizlere bırakıyorum
Seni düşündüğüm zamanları da sensizliğinle işleyip
Yaşarken yazdıklarımı okuman için sana yolluyorum
aşkımız bir gün uçup giderse aramızdan sevgilim
sırt çantalı bir duman gibibir melekle çarpışan kelebeğin kanadından dökülen toz
bir çağlayanda sürüklenen bir dal parçası gibi
istemediğimiz yerlere giderse aşkımız sevgilim yalnızca kanatlarına güven
kendi yarattığımız boşluğun ucunda sıkı sıkı tuttuğumuz bir kapı koludur yaşam
ve aşk, en derin kuyumuza düşen keman yürüdüğümüz yollar daralırken
Devamını Oku
sırt çantalı bir duman gibibir melekle çarpışan kelebeğin kanadından dökülen toz
bir çağlayanda sürüklenen bir dal parçası gibi
istemediğimiz yerlere giderse aşkımız sevgilim yalnızca kanatlarına güven
kendi yarattığımız boşluğun ucunda sıkı sıkı tuttuğumuz bir kapı koludur yaşam
ve aşk, en derin kuyumuza düşen keman yürüdüğümüz yollar daralırken
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta