Senden sonra uzaklara dalar oldum,
her dalga gözlerinde kıyıya vuran hatıra,
her rüzgâr saçlarının kokusunu taşır bana.
Bir gülüşün vardı,
öyle hafif, öyle çocukça—
dünyanın bütün karanlıklarını
bir anda susturan bir şarkı gibiydi.
Gözlerin…
karanlığı aydınlatan gizli kandiller,
ne zaman baksam,
benliğimin en derin yerinde bir sır açılırdı.
Ve sen, çocuk gibi tavırlarınla
dünyayı unuttururdun bana;
öyle saf, öyle oyunbaz,
öyle gerçek.
Şimdi senden sonra,
dalıp gittiğim her uzaklıkta
saçlarının savruluşunu,
gözlerinin ışığını,
gülüşünün merhem sesini arıyorum.
Ve biliyorum,
benim en büyük yalnızlığım
senin en küçük tebessümüne sığardı.
Kayıt Tarihi : 23.8.2025 21:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!