Lokma, lokma beni yeyip bitirecek:
Gölgen ve izinden kökleyen simsiyah yokluğun.
Ağrı gibi tüm hayatıma bulaşacak:
Gönlümü sen terk edip oluşan boşluğun.
Var deseler, inanmayacağım,
Dolur deseler, aldırmayacağım,
Damlaya, damlaya kuruyacağım,
Yokluğuna sinip te
Boşluğuna dolacağım.
Senden sonra ben de kendime
Senin gibi acımasız olacağım...
7 Mayıs, 2016 \Urumçi
Enver HamitKayıt Tarihi : 29.11.2016 02:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!