Kolumu kanadımı kırsan da,
Sana beddua etmiyorum.
Yüreğimin kıyısından bile geçmedin
yaralarım kanarken,
Birde tuz mu basıyorsun canımı yakarak,
Senden öğrendim ihanetin acısını.
Önce güneşe alıştır beni,
Devrik cümlelerine değil.
Sevmenin gücüne inanmak istemiyorum artık.
Verdiğim sevgi kıymet görmeden,
Kalbimden göçüyorsun.
Kirli bakışların üstüme üstüme yağıyor,
Seni böyle severken yarasını
aşktan aldım,
Sevdam,Kadınım derken.
02.10.2024
~ Gülay Özdemir ~
Gülay Özdemir
Kayıt Tarihi : 22.4.2025 01:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yorumsuz:))




Keşke,
Sevdiğimizden
Eşimizden, dostumuzdan!
Bazen "ihaneti" de onlardan görüp
Öğreniyoruz ya,
İşte o kahreden!
Tebrikler Gülay Hanım...
TÜM YORUMLAR (1)