Sığamadım dünyaya
Kendi içime sığamadım
Dar geldi dünya
Az geldi yollar
Yetmedi bana parklar
Varla yok arasında
Bir yerlerdeydim tarif edemediğim
Senden sonra yoktu zihnim
O yüzden tarif edemedim
Anlatamadım sonrayı kimseye
Konuşamadım kimseyle
Ağzımı açmak zul gelmişti
Sen gidince çökmüştü bedenim
Ruhumdaki sızıyı ise anlatamam
Üstüme geliyordu duvarlar
Gece gündüz farksızdı birbirinden
Ben kendime yabancı olmuştum
Hayat artık çekilmezdi
Kelimeler anlamsızdı zihnim almıyordu
Konuşanlar bir gölge gibiydi karşımda
Kalabalıklar boğuyordu beni
Şehir sıkıcı ve yorucuydu
Tadı yoktu yediğim içtiğimin
Kayboldum ben yalnızlıkta
Kayıt Tarihi : 15.11.2025 20:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!