Senden baskasını Şiiri - Murat Ülkü

Senden başkasını sevemem demiştin ya hani,
Mühürlemiştin dilini, kalbini ve her zerreni.
Oysa bir mevsim bile sürmedi bu büyük yemin,
Şimdi yabancı bir elin gölgesinde o yerin.

Benden başkası olmaz demiştin, öyle inandım,
Her sözünü bir ayet gibi ruhuma kazıdım.
Gördüm ki; diller yalan, kalpler ise birer han,
Sen çoktan gitmişsin de ben kalmışım o zaman.

Senden başkasını sevemem diyen o dillerin,
Şimdi hangi yalanın koynunda demleniyor?
Benden başkası olmaz diyen o yeminlerin,
Söyle, hangi ucuz bedelle el değiştiriyor?

İçimdeki çocuk ağlıyor, evet, paramparçayım,
Sana dair ne varsa bugün ateşe verdim.
Sanma ki bu gidişle bir ömür yas tutacağım,
Ben en büyük darbeyi zaten sende yemiştim.

Hem canım yanıyor hem de öfkem sığmıyor göğe,
Gözyaşım gururumun önünde diz çökmeyecek.
Unutmayı bir emir gibi kazıdım bu yüreğe,
Bu kapıdan çıkan gölge, bir daha dönmeyecek.

Yıkılan bir imparatorluk gibi izliyorum seni,
Tahtın devrildi, tacın artık bir avuç kül.
Duygusallığım, merhametimin son nefesiydi;
Sertliğim ise sana olan nefretimin en dürüst hali.

Gözyaşım aktıysa toprağı yeşertmek içindir,
Senin kurak gönlünde gül bitirmeyecek.
Sana ayırdığım o kutsal yer şimdi bir mezarlıktır,
Ölen duygularım bir daha dirilmeyecek.

Yeniden seveceğim, evet, inadına ve en baştan,
Ama senin gibi sahte, senin gibi camdan değil.
Ben küllerimden doğarım, sense sadece bir yalan,
Bundan sonra adın bende "sevda" değil, "pişmanlık" bil.

Yolun açık olsun diyemem, çünkü yönün karanlık,
Ben aydınlığa yürüyorum, sende bıraktığım enkazla.
Hem en büyük acımsın, hem en şanlı dersim;
Seni sevmek bir hataydı, unutmak ise en büyük yeminim.