Bugün ben de aynaya bakmadım,
Çünkü sende kaldı en güzel yanlarım.
Bir çay bardağının buğusunda kaybolmuş yüzüm,
Senin yokluğuna alışamadı hâlâ.
Kirpiklerimden sızıyor unuttuklarım,
Her damlası seninle lekeli.
Yüzümdeki çizgiler bile
Adını ezberlemiş sessizce.
Biliyorum,
Biz aynı radyoda hiç çalamadık,
Ama aynı sessizlikte sustuk hep.
O yüzden bu suskunluk bile
Seni hatırlatıyor bana.
Belki ben de çirkinim bugün,
Ama içimde hâlâ bir parça sevda direnir.
Belki paramparçayım,
Ama hâlâ seni güzel sanacak kadar deliyim.
Ve bil ki,
Bir gün güneş yine doğarsa üzerime,
O ışık senin gidişinin değil,
Benim kalışımın tanığı olacak.
Kayıt Tarihi : 19.10.2025 02:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!