(TÜLAY MENTEŞ)
Tükensin hasretlik, yalnızlık artık,
Ümitliydik ikimizde neden ayrıldık,
Lüzumsuz bir hiç için aşka darıldık,
Âşıktık ikimizde vurdu bize ayrılık,
Yaşamak zehir oldu hayatta artık.
Alsancak garı'na devrildiler
Gece garın saati bela çiçeği
Hiçbir şeyin farkında değildiler
Kalleş bir titreme aldı erkeği
Elleri yırtılmıştı kelepçeliydiler
Çantasını karısı taşıyordu
Devamını Oku
Gece garın saati bela çiçeği
Hiçbir şeyin farkında değildiler
Kalleş bir titreme aldı erkeği
Elleri yırtılmıştı kelepçeliydiler
Çantasını karısı taşıyordu
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta