Ah Be Deli Tay Şiiri - Salim Diyap

Bir kıyı daha var içimizde,
adı konmamış haritalarda sessizce durur.
Yürekte, gün batımı renginde bir yarımadada gökyüzünü giyer gündüzleri,
Ay dudaklarına konar geceleri.
Sözler uzar,
rüzgar susar.
Bir adım önce düş,
bir adım sonra yâr.
Sen gelsen, ben susmasam,
kıyı yeniden ismine kavuşur.

Ey geceyi mavisinde uyutan deniz,
ey yıldızlara sarınmış sır,
ey kenarında beklediğim yâr,
içimdedir hâlâ söyleyemediğim
o eski şarkılar…

Ah be deli tay,
ah be yârim…
Yelesi siyahım,
öldürüyor beni içimdeki
yerli, yersiz şahlanışların!

Niye bu kadar acımasızsın,
niye böyle deli?
Toynaklarınla çiğneyip durma
bu bedeni!

Sustur artık içimdeki şairi!
Yelende uyuyan kalbime
tutup durma şu gözleri…

Ey deli yel,
ey hırçın sel,
ey vakitsiz yağmur…
Söyle bana,
içimde biriken bu şarkılar
gidene sevgiliye nasıl söylenir?