O yârin sımsıcak bir otağı var sevdalı, yufka gönlümde.
Ama ne hikmet ise, vicdan da merhamet de yok gönlümün sahibinde.
Dostum kim, düşmanım kim tanıyamadığım için,
Adını hiç kimseye söylemek istemiyor, adını zikretmekten yorulan dilim.
O yâre olan meftunluğum, sevda meclislerinde etmiş beni alim.
En manidar sevgi ve muhabbetlerle, karılmış birbirine hal ve ahvalim.
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta