Sen Zamansızdın Şiiri - Ali Aldemir

Ben seni zamansız sevdim hiç utanmadan
Ortasında çakal sürülerinin korkmadan
Yağmurlar altında bir hayın gecede çırılçıplak
Dağ başlarında sevdim seni kovuklarda
Ben, ben pusularda seni sevdim, çatışmalarda
Memleketim kadar çocuk yüreğimle, sokaklarda
Alanlarda dahası protestolarda,
Grevlerde sevdim, halaylarda
Şehirlerde sevdim kilometrelerce
Ben seni yalansız bağıra çağıra ulu orta
Kalabalıklar içinde sevdim bir başınayken
Ben seni zamansız sevdim, sen zamansızsın
Ben, ben sorgularda küfürler arasında,
Mapuslarda sevdim voltalarda seni,
Jandarmalar arasında kelepçelerle, sürgünlerde
Mapustan mapusa cemselerde
Nefesin kadar serin rüzgârlar
Sardığım kaçak tütün gibi,
Son içtiğim kekre çay gibi sevdim
Öyle sevdim ki seni, umutlarınca yol boyu ırgatların,
Ve nasırlı kocaman elleriyle
Ve alınlarında tozlu terleriyle
Ve her seher aynı sevecenlikle,
Çatlamış susuz topraklara
Savurdukları tohumlarca sevdim,
Sevdim Doğu, batı demeden din, dil, ırk ayırmadan
Aldığım nefes, dilimdeki türkü dahası
Anadilim gibi, seni halkım gibi sevdim,
Tanımadan, yargılamadan, hiç bilmeden
Tüm iyi niyetlerimle sevdim
Ben seni zamansız sevdim, sen zamansızdın
Aç gözlerini bitsin artık, bitsin
Bu dipsiz, bu sağır, bin yıllık kör karanlık