Yamalı gülüşler arasından ayıkladığım çocukluğumun gözyaşları var hala yanaklarımda,
Büyümeye çalışıyordum içimi titreten hüzünler biriktirirken sol yanımda ki boşlukta,
Sen yoktun, ben kendime yetmeyecek kadar çocuktum anne,
Kimsesiz düşler kuruyordum yetimhanenin yetim gecelerinde,
Adresi belirsiz mektuplar yazıyordum sana, ama cennetin adresini bilmiyordum,
Babamda yoktu biliyor musun anne? Ama ben seni ve babamı her gece çok özlüyordum,
Her sabah pencereden okula giden çocukları izliyordum, yanlarında anneleri oluyordu,
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Devamını Oku
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta