O gözlerde gezinmeler yok artık,
Kapılar kapalı bomboş bir ev soğuk.
Mahallen hala güzel ama buruk,
Sesin sesin duyulur gibi sen yoksun artık.
Vakit geldi köşedeki kır kahvesinden kalktık.
Son bir kez daha senli sensiz pencerelerde bakıştık.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta