Sensizleşmek Şiiri - Ali Admış

Bu kaçıncı gecedir, ciğerlerimi
Sigara dumanıyla zehirlendiğim?
Bu kaçıncı gecedir,
Yokluğunla kavga edişim?
Bu kaçıncı,
Uykusuz geçirdiğim gecem?
Bu kaçıncı gecedir böyle?
Sensiz kalışım, söylesene.

Sen yoksun,
Kapanmayan yaran hep benimle.
Sen yoksun,
Yokluğunun soğukluğu hep üstümde.
Sen yoksun,
Sol tarafımdaki boşluğun hep aklımda.
Sen yoksun,
Islatan gözyaşlarım hep gözlerimde.

Bir inat uğruna bırakıp gittin beni.
Sevgimle, yalnız kaldım bir başıma.
Seni seviyorum ama sensiz halde,
Gelmeyeceğini biliyorum.
Seviyordun beni, sende sözde.

Bir gün öleceksin ama,
Haberim olmayacak.
Ne düşünürken öldüğünü
Hep merak edeceğim.
Beni severek mi öldü diye
Soracağım hep kendime.
Ölürken kimi düşünüyordu diyeceğim.

Sen bilmezsin ama,
Ben ardından çok ağlayacağım.
Varlığında nasıl ağlıyorsam,
Yokluğunda tükeneceğim.
Biliyorum, uzun bir süre
Kendime gelemeyeceğim.
Hayattan soğur,
Kimseyle konuşamaz bir şekilde,
Yıkılacağım,
Yokluğunda sessizleşeceğim,
Kimsesizleşeceğim, sensizleşeceğim.
Ve seni çok özleyeceğim…

Sana benzer kimi görsem, sarılacağım.
Senin huyuna, suyuna…
Kim benzerse, seni hatırlayacağım.
Ben seni hatırladıkça kırılacağım.
Yaz ortasında rüzgarsız,
Kış ortasında odunsuz kalacağım.
Hep sana hasret kalacağım…

Sağken yanına gelemediğim
Her bir gün için kendime defalarca kızacağım.
Seni aramadığım her bir gün,
Yüreğimdeki pişmanlığım olacak.
Aradan yıllar geçse de,
Yokluğunun acısı hiç geçmeyecek.
Sensizliğin acısı;
Burnumda sızı,
Göğsümde sıkışma,
Gözlerimde yaş olacak.
Ağlaya sızlaya, sensizliğe yetim kalacağım…
Sahipsiz bir başıma, gölgensiz kalacağım.
Yazları üşüyüp hastalanacak,
Kışları yanıp kavrulacağım hasretinle.
Yani kısacası, canım çok yanacak,
İçim çok üşüyecek,
Yokluğun çok uzun sürecek…