Sen yok iken Şiiri - Ozan Oğuz

Yırtıyor çığlığım sessizliği
Avazım çıkalı çok oldu
Karanlıktan daha karanlığım
Gözyaşlarım bile siyah oldu

Unuttum bulutların rengini
Unuttum denizi ve güneşi
Tek hatırlayabildiğim
Bir zamanlar sevdiğim

Bir kuş yükseliyor siyahın içinden
Bana yolu gösteriyor
Ama ben bakakalıyorum
Korkuyorum ışıktan
Tekrar başaramamaktan
Tekrar basa sarıp
Aynı acıyı çekmekten

Çektiğim acı dinmiş iken
Sessiz bir hal almışken hayat
Durağanlığım olmuş iken
Zor geliyor tekrar denemek
O yolda sen yok iken