Sen Yitir me Şiiri - Haluk Tanrıverdi

Sen Yitir me

Dağlar, yeryüzündeki en uca noktalardır,
Gerçek dostluklar uca dağlardan da ucadır,
Dostluk kolay oluşmaz, ucalara layıktır,
Dost giderse naçarsın, dostunu sen yitir me.

Gençlik, dedi doludur, bir hızla geçip gider,
Serde, heves duydurur, bir aşkla çekip gider,
Güç kuvvet geçicidir, yel hızla çekip gider,
Gençlik elde servettir, gençliği sen yitir me.

Olgunluk mertebesi, birikimle birleşir,
Muhasebe evresi, yaşam ile yüzleşir,
Kaçan fırsat sırası, üzüntüyle söyleşir,
Olgunluk dem vaktidir, sen demini yitir me.

Gelmesin kapılara, bacaya ihtiyarlık,
Gelirler peşin sıra, rahatsızlık, hastalık,
Yaşamla hara, güre, olur son bir gayretlik,
Yaşanan ahir demdir, sağlığını yitir me.

İnsan hayatta bir an, yaşadıkça var olan,
Yaşam, insanın canı, varsa anlam kazanan,
Ruhi, sosyal, bedeni, iyiliğe dayanan,
Can giderse naçarsın, canını sen yitir me.
Âlimȋ - Halûk Tanrıverdi - 05.10.2018