Anne küçük kızın geldi çok yorgun kızını çok kırdılar üzdüler acımadılar anne...
Sen yanımda olsaydın kimse üzüp kırmazdı karanlığa atmazdı ışığımı söndürmezdi...
Beni niye doğurdun anne insanların yükünü çekmem içinmi kırılıp üzülmem için mi...
Bir yaprak gibi ordan oraya savruluyorum ne gidebiliyorum nede kalabiliyorum...
Evim neresi onu bile bilmiyorum needeyim kimleyim napıyorum kestiremiyorum...
Sanki anne ben deliyorum yada aklımı yitirdim zamanı saati hangi gün bilmiyorum...
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta