Sen Ve Ben Şiiri - Selçuk Levent

Sen varken dünya susuyor gibi,
kalabalıklar duruyor,
bir tek sen yürüyorsun içime doğru.
Adını her duyduğumda
göğsümde usulca çarpan bir çocuk kalbim var,
sana ait.

Bir bakışın yeter, günlerce konuşmasak da olur,
çünkü senin gözlerinde cümleler saklı.
Gülüşün, bir şehri aydınlatacak kadar ışık taşır,
ve ben, her sabah o ışıkla uyanmak istiyorum.
Ellerin, sanki yıllardır eksik olan bir parçayı bulmuş gibi
dokunur bana.

Tenin değil sadece, ruhun da sarar içimi.
Ve ben, hiç kimsenin bilmediği yerlerimi sana açarım,
çünkü sende saklı kalmak, korkutmuyor beni.
Birlikte sustuğumuz anlar bile şiir gibi,
hiçbir kelimeye ihtiyaç yok, çünkü sen varsın.
Sana baktıkça zaman eriyor,
saatler değil, nefes sayıyorum artık.

Yanındayken geçen her saniye,
bir ömre denk geliyor içimde.
Öyle seviyorum ki seni,
adını bir dua gibi içimden geçiriyorum.
Uyurken saçlarının kıvrımında ,dünyayı unutuyorum.
Kalbinin attığını duymak, bir şarkının en güzel notası gibi
ruhuma işliyor.

Korkmuyorum artık yarınlardan,
çünkü her sabah sen varsın.
Kendimi sana bıraktım,
bir kuş gibi,
bir dal gibi,
bir umut gibi
Aşk dedikleri buysa, ben senden ibaretim artık.
Ne öncesi kaldı ne sonrası, sadece "biz" varız
ve bu hikâyenin adı artık seninle yazılıyor.
Ve seninle son bulacak
VE AŞK DEDİKLERİ
SEN VE BEN

Selçuk LEVENT
25/05/2025