Sen ve Ben Şiiri - Esra Doğan 2

Ay karanlık saçlarından,
Gece akıyor avuçlarıma
Seni seviyorumlar dökülüyor
Seni öptükçe ben,
Beni öptükçe sen,
Dudaklarından dudaklarıma.
Saatler geçiyor, son bir kez
Elimi koyuyorum yanağına
Sana dokundukça ben,
Kalbime dokundukça sen,
Güneş doğuyor parmak uçlarıma.
Gözlerine bakıyorum sonra...
Selam veriyor bana usulca,
Hiç görmediğim bir tonu kahvenin
Delip geçen bakışlarında.
Kırk yıl da neymiş?
Bir ömür...
Bir ömür doyamam ben,
Göz göze verdiğimiz anlara.
Mevsimler akıp gidiyor o esnada,
Yağmurlar düşüyor, sel alıyor
Yanıyoruz bazen güneşin altında
Bazense, titriyoruz kış ayazında
Ezilip de kırılan yaprakların altında.
Dönüp duruyor etrafımızda,
Ama ne seni bana,
Ne beni sana getiriyor acımasız dünya.
Geceler sabahı da kovalasa,
Sen ve ben kalıyoruz
Birbirimize ait olduğumuz o anda.