Sen ve ben... Evet biz demek, seni sevmek kadar saçma artık. Ve bir o kadar da anlamsız. Biz demek, bir bütün olmuş çiftlere haksızlık... Biz, tarihe gömülen sen ve beniz artık...
Aynı yolları yürümüş sen ve ben, aynı rüzgarla ayrı kollara savrulduk. Ben, beni sana getirecek bir rüzgar buldum her seferinde. Ama seni bulamadım...
Kader dedim geçtim çoğu zaman. İçimde biriktirdim. Bu da geçer dedi dostlarım, geçmedi... Tüm dünyayı karşıma alırdım senin için, canımı verirdin isteseydin. Bak, senin için ölmeye çoktan hazır bedenim...
Geçiyor bu acı da yavaş yavaş, ömür gibi. Kapanıyor bu yara da... Son buluyor bu aşk artık burada. Son bulsun canımla. Şimdilik bu kadar, şimdilik hoşça kal...
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta