Dünya durdu sandım, seni görüp de aklım durduğunda,
Kasırgaya tutuldum sandım, saçlarının dalgasında...
Gözlerindeki okyanuslarda boğuldum, gözlerine daldığımda...
Volkanlara düştüm sandım, ellerinden tuttuğumda…
Sen miydin, beni bana unutturan?
Sen miydin, saçlarının teline ömrümü adadığım?
Sen miydin, gözlerindeki okyanuslarda kulaç attığım?
Sen miydin, ellerimden tutup bırakmayan?
Sendin! Sensiz bir dünyada dönüp dururken, birden başımı döndüren…
Sendin! Gül yaprağıyla bile sevmeye kıyamadığım…
Sendin! Yalnızlığımın adası sanıp seni bulduğum…
Sendin! Ellerini tuttuğumda aşkının ateşinin kalbime aktığı…
Ben miydim, seni görünce bombalar patlarcasına kalbimin attığı?
Ben miydim, saçlarının teline dahi dokunmaya kıyamayan?
Ben miydim, bir damla gözyaşına üçüncü dünya savaşı çıkaran?
Ben miydim, ellerine dokunduğumda bile ateşlere düştüğüm?
Bendim! Yapayalnızken, senin yokluğunda yine yapayalnız olan!
Bendim! Saçlarının bir teline bile ömrümü adarken, şimdi bu ömürde sensiz olan…
Bendim! Bakışlarında yok olmaya hazırken, şimdi resmindeki gözlerine gözyaşlarım damlayan…
Bendim! Kalbindeki volkanlarda erimeye hazırken, şimdi sensizlik cehenneminde yanan...
Kayıt Tarihi : 12.2.2016 17:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!