Sen Ve Ben Şiiri - Mustafa Sevimli

Gece karanlıkları büyütürdü koynunda
Bense seni yüreğimde
Bir anlam taşıdın hayata
Kelimeler yeniden söylendi
Sensiz geçen günlerim
Gülüşünü göremedikleri için
Ne kadar hüzünlüdür bir bilsen
Hayatın anlamsızlığını bıraktım artık
Ve de kederi ve de acıyı
Ellerimi duaya açışımda
Yüreğimden sen yükseliyorsun
Yüreğim seni yükseltiyor
Sevgilimin katına

Kurbanlar düşlerim şimdi
Sen daha doğmadan
Doğumuna anlam kazandıran kurbanlar

Biz de bir gün imtihan edilirsek
İbrahim ve İsmailcesine
Ve ben seni adarsam sahibine
İbrahim edasıyla
Sen de boyun eğer misin
İsmail sevdasıyla

Gün olur küfürden kurtulmak için
Bir gemi inşa edersem
Sevdayı taşıyan bir gemi
Küfür dalga dalga geldiğinde
Benimle birlik olup
Kürek çeker misin akıntıya karşı

Yürekler işgal altındayken
Duygulara gem vurulmuşken
Kara bulutlar güneşi gizlerken
Lapa lapa yağan kara aldırmaksızın
Başını dimdik tutup
Bir kardelen gibi
Karları yarar mısın

Bütün kalemler kırıldığında
Bütün sayfalar dürüldüğünde
Bebeklerin çığlığı çoğaldığında
Ben bir sayfa olup
Sen de bir kalem
Yazar mısın çığlıkları
Çağın karanlık yüzüne haykırarak

Bütün gölgeler vurulduğunda
Yollar yağma edildiğinde
Yolumuza engeller konulduğunda
Adım adım yürürsem
Engellere takılmaksızın
Gölgem olur musun
O ateşli yollarda

Vurulursam bir gün
Bayrağı taşırken
Kan revan içinde kalırsam
Ve çakılırsam olduğum yere
Daha beni mezara koymadan
Ve yasımı da tutmadan
Elimden bayrağı alır mısın
Ve yürü müsün hedefe doğru

Anaların feryadı arşı tuttuğunda
Bebekler kundaklarıyla gömüldüğünde
Melekler gözyaşlarını döktüğünde
Yazılanlar silindiğinde
Kalemimi kuşanır mısın
24.12.2002