Sen Ve Ben... Şiiri - Ugurlama Ve Hüzün

Sen,

Sevdamın yeşerdiği, mutlu olduğum duygumdun
Aşkın en güzelini yaşatıp, sevdirendin
Gözlerinde sevgiyi bir alev sıcaklığıyla yaşatandın
Gitmeleri uzak kılan akla getirmeyendin
Şimdi Nerdesin? ? ?

Ben,

Sevmeyi seninle öğrendim, ama cahilce
Aşkı yaşatmayı istedim, ama bencilce
Seni koruyup kollamak istedim, ama insafsızca
Şimdi bakıyorum halime ve soruyorum
Seviyorum, ama yine cahilce ve bencilce mi? ? ?

Sen,

Giderken arkasından beni de götürendin
İçimi acıtıp canımı alandın
Belki gitmek isteyen BEN dim
Belki hak etmiştim gitmeni ama gitmemeliydin
Bile bile öldürmemeliydin sevgini
Bile bile yapmamalıydın bunu bana
Niye Yaptın? ? ?

Ben,

Hatalarla seni kırıp üzendim belki
Sevmeyi bilmeyip sevgiyi hiç edendim belki
Beklide seni sevip de yaşayamayandım
Bilmiyorum seni yaşamaktan neden vazgeçtim
Bilmiyorum neden üzdüm seni
Bir tek şunu biliyorum seni sevdim
Belki cahilce, bencilce, insafsızca ama sevdim

Sen,

Bana en dürüst yaklaşandın yalan dünyada
En samimi sevgiydin yaşadığım hayatta
Güzel her şeyi verendin karşılıksızca
Mutlu olmayı sonuna kadar hak edendin
Sevgiyi en güzel şekliyle yaşatan ve öğretendin
Şimdi Nerdesin? ? ?

Ben,

Şu an deliler gibi özlüyorum belki seni
Beklide delice seviyorum
Diyorum ya delice özlüyorum ve seviyorum
Bunun için mısralara sarıldım ve yazdım

Sen ve Ben,

Güzeldi belki seni ben, beni sen olarak yaşamak
Beklide bu hayatımızın gerçeğiydi bir zamanlar
Şimdi ise sen ve ben yok. Sen ve o var
Ama sen mutlu ol uğurlamam
Hep gül çünkü benim hayattaki tek samimi gülüşümdün