Ben kaybetmelerin adamı,
Sen gülücüklerin prensesi.
Gülmeye yabancı bir ben,
Ağlamaya yakışmayan sen.
Hırpalanan yanan ben,
Pamuklara sarılı sen.
Hep sonlara kalan ben,
Hiç ötelenmeyen sen.
Yanarım ateş olmadan ben,
Seni gören ateş söner.
Ben kimsesizliğe alışkınım,
Sen hiç yalnız kalmadın ki.
Acıları tek tek yaşarım ben,
Seni hiç incitmemişler ki.
Kalbim kırık benim öteden,
Senin kalbin hiç sevmemiş ki.
Ben kayıplardayım karanlıkta,
Sen kendin ışıksın zaten.
Benim yarınlarım yok ki,
Seni mutlu bir gelecek bekler.
Ben bitiğim ve ben çaresiz,
Sen hiç düşmedin ki çıkmaza.
Benim dünyam ters geldi bana,
Senin dünyan da karamsarlık yok ki.
Kayıt Tarihi : 6.4.2025 14:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!