Bir elmanın diliyle söyler ben burdayım. Toprağa atılan bir tohumun başkaldırışıyla söyler ben burdayım. Dünya kadar bana söyler ben kadar anlatır dünyayı ben burdayım. Dillere tat veren balda der ben burdayım der. Akıllara sığamayan ilimde ben burdayım. Duymayan kulak değil benmişim. Görmeyen göz değil benmiş. Tutulmuş aklım ay gibi güneşe dünya için varmışımda Güneş için yaşamışım. Allah (c.c.) var gam yok.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta