Sen Varlığımın Diğer Adısın

Sen Varlığımın Diğer Adısın

İyi ki varsın…
Çünkü senin varlığını taşıyan sözcükleri
gözlerime iliştirsem,
gözlerimden dilime dökülür her harfi şiir olurdu.
Sen sustuğunda bile
ben bir kitabı ezberlemiş gibi olurum,
çünkü senin sessizliğin bile
beni en çok anlatan cümledir.

Kışta karı hissetsen,
ilkbaharda yağan yağmur gibi
yavaş yavaş usulca içime sızarsın.
Ben, ellerine aldığın her papatyada
bir dilek olurum.
Sen üfledikçe,
ben varlığına dağılırım rüzgâr gibi.

Ormanların sessizliğinde
bir uğultu yankılanır bazen,
bil ki orada ben varım:
Bir çınar gibi,
sana yıllarca gölge olmuş suskunluğumla.

Ben yavaş yavaş uzaklaşırken…
Sen arkadan sessizce seslenmesen bile,
bir bakışınla beni geri çağırırsın.
Sonra sarılırsın ya,
dünyada bütün diller susar
sadece kalbin konuşur:
“Ben sana bahçeyim…
Tüm güllerim senin için açıldı.”

İşte o an ben
yaşamayı değil,
senin içinde var olmayı isterim.
Çünkü sen,
yalnızca sevdiğim kadın değilsin.
Sen benim başıma yazılmış en güzel kader,
yazmadığım ama içimde var olan en kutsal duadır.

Eğer bir gün
gözlerin gözlerime değerse,
bil ki o an
ben bütün ömrümü sana teslim etmişimdir.
Ve ne zaman
adını ansam içimden,
hayat gürül gürül akar damarlarımdan
çünkü sen,
benim tüm ömrüme sığmayan tek cümlemsin.

Geceleri uykumda üşürsem,
sensiz değilimdir,
çünkü senin hayalin bile
yorgan gibi sarar içimi.
Sen bana gülümseyince,
karanlıklar bile aydınlığa direnir.

Beni anlatan şiirler yok,
ama seni anlatan bendeyim.
Ben seni yazarak değil,
yaşayarak kutsuyorum.

Ve ey kadın,
ben sana bir ömür değil,
kendi içimde gömdüğüm tüm susmalarımı armağan ettim.
Ellerine bıraktığım şey bir kalp değil,
çocukluğumdan kalan tüm eksikliklerimdi.
Çünkü senin gözlerine baktığımda,
kendimi ilk kez "tam" hissettim.
Ve o an anladım:
Tanımlar bitiyor, kelimeler yetmiyor
senin adın,
artık içimin en kutsal yeri oluyor.

Eğer bir gün
hiçbir şeyim kalmazsa elimde,
sadece sana bakan hâlim kalsın isterim,
çünkü dünya susarsa da
ben, gözlerinle konuşmaya devam edeceğim.

Mehmet Bildir