Sen Varken Büyük Aşk Destanı

Sen Varken Büyük Aşk Destanı

İlk Buluşma

Bir şehrin dar sokaklarında
tarih kokan taşların arasında
birden sen çıkageldin
Ne zamanın haberi vardı bundan
ne de kalbimin
Bir bakışınla
zamanın ritmi değişti
sokaklarda yankılanan ayak sesleri sustu
Dünya küçüldü biz büyüdük
Ve ben o anda anladım
Ömrümün en büyük yolculuğu
senin gözlerine yapılacağını

Özlem

Günler birbirine dolanırken
sen yoktun
yokluğun her köşeye sinmişti
Yastığa başımı koyduğumda
yıldızlar soruyordu seni
rüzgâr bile adını fısıldıyordu
Ne deniz yetiyordu bana
ne dağlar ne şehirler
Her şeyin ortasında koca bir boşluk
o boşluğun içinde yalnız sen
Özlem
en derin şarkısını
benim kalbimde söylüyordu

Ayrılık Korkusu

Düşündüm
ya bir gün koparsa ellerimizden ellerimiz
ya bir gün mesafeler
bir uçurum olursa aramızda
İşte o an kalbim ürperdi
çünkü sensizliği hayal etmek bile
ölüm gibiydi
Bir tek sana yaslandığımda
korkular susuyordu
bir tek senin nefesinde
dünya yeniden kuruluyordu
Sana sarıldığımda anladım
Korkunun panzehiri
yalnızca senin varlığındı

Sonsuz Kavuşma

Ve işte
yolun sonunda biz vardık
Bütün şehirler bize uğramış
bütün zamanlar bize varmış
bütün dualar bizim adımıza açılmıştı
Seninle yan yana yürürken
gökyüzü daha mavi
yeryüzü daha cömertti
Ne kıyamet
ne ayrılık
ne ölüm
Hiçbiri hükmünü süremedi
Çünkü biz vardık
Çünkü sen vardın
Ve sen varken
hiçbir yokluk
beni bulamadı

Azra Nimet Öner