Kalmışsın bir başına karanlığın içinde.
Ama hiç alışık değilsin karanlığa.
Oysa sen korkardın karanlıkdan.
Yürüdükçe kaybettin dostlarını.
Sen umudun yolcusu.
Her biri el sallar gönünün sızlamasın.
Hatırlıyorsun dün gibi dikiş tutmayan dertlerini.
Yıkılmak,ezilmek her gün biraz daha
Dostlar değişiyor aldanmalar değil,
Aksimizden eser yok şimdi o sularda
Çirkin olan biziz aynalar değil...
Şerefsiz ellerin şerefe kaldırdıkları
Devamını Oku
Dostlar değişiyor aldanmalar değil,
Aksimizden eser yok şimdi o sularda
Çirkin olan biziz aynalar değil...
Şerefsiz ellerin şerefe kaldırdıkları
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta