Kalmışsın bir başına karanlığın içinde.
Ama hiç alışık değilsin karanlığa.
Oysa sen korkardın karanlıkdan.
Yürüdükçe kaybettin dostlarını.
Sen umudun yolcusu.
Her biri el sallar gönünün sızlamasın.
Hatırlıyorsun dün gibi dikiş tutmayan dertlerini.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta