Sen Seni Şiiri - Sefil Selimi

Tipim sevilmeyen bir tip,
Özüme gir gör sen seni.
Dış tarafım sanki boş küp,
Sözümde dur sor sen seni.

İçim kara dışım kara,
Pazara çek etmem para,
İnsanlardaki sırrı ara,
Çözüme var yor sen seni.

Öteki ben, beri ki ben,
Öncelikle gafleti yen,
Nefsin atından hemen in,
İzimi sür sar sen seni.

Yad yabancı kimse yoktur,
Amma görüntüsü çoktur,
Kendisini bilen haktır,
Yüzümü yer vur sen seni.

Hemen ayık kalma düşte,
Mevlâ'nın esrarı döşte,
Sefil Selimî'yem işte,
Lüzuma er kır sen seni.