Bu çağın, bu âlemin insanı mı sanırsın
Kendini; kahırlanma yoksa fena yanarsın...
Çıkarının kölesi, kısır döngüye tutsak
Olmayanları bilsek ve bir arada tutsak...
Kendin gibi vefalı, dürüst, içten sanırsın
Herkesi; geç bunları, sadece yanılırsın...
Kusuru zamanda ve mekânda bulman yanlış;
Lâbirentten çıkışa mutlak varmaya çalış...
Yaşamaya, sevmeye hiç değmez mi sanırsın
Hayatı; biraz boş ver, yoksa hep yakınırsın...
Ölçüyü kaçırmadan saymalı ve sevmeli;
İnsanlara anlayış, hoşgörü göstermeli...
Pişip olgunlaşmadan kapılır mı sanırsın
Sanatı; kolay değil, pek çabuk yaşlanırsın...
Ölmek değil, yaşamak bir sanattır, böyle bil;
Ömür kısadır, keder heder eder, çalar zil...
‘Mayıs, 2007’
Seçil KaragözKayıt Tarihi : 4.5.2008 06:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!