Sen Olmayınca Şiiri - Semiha Aslan

Alsan beni şimdi yanına, nasılsa barışacak ruhum ruhunla, eninde sonunda.
Tutsan güneşden sıcak ellerinle ellerimi, dolasan o ince narin boynuna.
Açıp kucağını tatlı bir heyecanla,bassan beni o sen kokan bağrina.
Görüp seni doysa gönül varlğına da bitse duyduğum asırlık özlem sana.

Karıştı bir kere aşkının zehri kanıma,
istesende taşıyamam, dayanamaz can buna.
Canımı feda etsem de yetmez bu sevdanın ugrunda,
aşkın meğer doğarken yazılmıs o günahsız alnıma.

Alışamadım yokluğuna,kalakaldım ortada.
Senin için atan kalp, işte tam burda.
Görsem de seni, sevgini benden çalan hırsızla karşımda,
ben istemeden bitmez sürer gider bu sevda, ruh bedenden çıkmadıkca.

Feda etsem sevdan hariç,herşeyi yolunda
acaba bedenime geri dönermi ruhum, varlığınla.
Prangalar vurup yasak etsemde gönlüme sevmeyi yokluğunda,
bitmeden bu kırgınlık daha çok kavak yelleri eser başımda.