Sen Olmadan Şiiri - Mehmet Yaşar Genç

Sen olmadan
Eritemem soğukluğunu yüreğimin
Fırtınalara tutulmuşken ruhumun sokaklarında
Geleceğin gözlerinden ışıl ışıl bakamam
Dolduramam zamanın heybesini şiirlerimle
Maziyi yaprak yaprak dokuyamam
Sen olmadan
Başucumda bir şeyler anlatır gibi duran
Gök kubbemi okuyamam

Sen olmadan
Yangınları söndürmeye güç yetiremez ellerim
Karanlığı yıkmak için
Parmaklarım dokunamaz alevlere
Kırılmalar yaşanır mevsimlerimde
Kurşunlanır körpeliğindeki dileklerim
Hüzün toplar içimdeki bahçıvanlar
Sen olmadan
Hazan düşen kalbimin bahçelerinden

Sen olmadan
Gözlerime konar çiğ taneleri
Göllerimi terk eder kuğularım, sessizce
O, bahar bakışlarında renklenen yamaçlarım
Ayrık otlarına açar kucağını
Açıkta kalan tohumları üşür; çiçeklerimin
Sen olmadan
Sararır elbiseleri

Sen olmadan
Tebessümü taşıyamam yarınlara
Samanyolundan beklenirken kutlu kervanlar
Sancı saplanır yollarıma
Karşılayamam, kaybolurum izlerinde
Düğümlerini çözemem âşıkların
Toplayamam dudaklarından özgürlüğü
Sen olmadan
Sabahlara çalamam gözyaşlarımı
Harcını karamam sözlerimin.