Gecenin karanlığına aldırış etmeden yürüyorum,
Orman üzerime, üzerime geliyor!
Yeşillik karanlığa bürünmüş
Dolunay saklıyor kendini tıpkı gözlerin gibi…
Toprağa baktıkça gözlerin geliyor aklıma
Su en az senin kadar temiz ve berrak…
Gece sanki hiç bitmeyecekmiş gibi geliyor
Baykuşlar sensiz geçen dakikalarıma mırıldanıyor…
Sorum veya cevabım yok!
Kendime gelmişim gelmemişim mühim değil
Tek mühim olan o sözün
Hani sensiz ölürüm demiştin ya…
Şimdi düşüncelerimde boğuluyorum gülüm
Bensiz ölürüm deyişin kulaklarımda çınlıyor
Senin için yaşamaya çalışıyorum
Ama seni sevdiğimi sana nasıl diyeyim
Sen kelimelerin kısır kalmışını bilirmisin?
Şiirlerin öksüz, şarkıların notasız kalmışlığını!
İşte durumum bu kadar basit ve karmaşık
Tek bilmek istediğim sen!
Buruk bir yürek ve ağlamaklı gözlerle bakıyorum ormandan sana
Ya kapa gözlerini ve uyu!
Yada aç pencereni örten tülü biraz
Ve bırak örteyim üstünü bakışlarımla usul, usul….
Kayıt Tarihi : 17.7.2009 22:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!