Sen miydin
o sahte gözlerin ardına saklanıp beni bana yabancılaştıran?
Sen miydin
gülüşünle bahar sandığım ama içimi kışa kilitleyen?
Sen miydin
adımı ezberleyip sonra unutan,
dokunuşuyla ruhumu kazıyıp sonra ardına bakmadan giden?
Sen miydin
beni en iyi tanıyormuş gibi susan,
ama en bilmediğim yanımda duran?
Sen miydin
sözleriyle aklımı başımdan alan,
ama bir kez olsun kalbimin eşiğinden içeri girmeyen?
Sen miydin
bir bakışta içime girip
yıllardır kimseye açmadığım kapıları kıran?
Sen miydin
beni ben yapan ne varsa tek tek çalan,
ama hiçbirini taşımaya yanaşmayan?
Sen miydin
her gülüşünle umut satan,
ama her sessizliğinle içimi kurutan?
Sen miydin
dizlerime çöktüğüm duaların cevapsız kalan kısmı,
her cevapsız çağrının ardından çalan iç sesim?
Sen miydin
dost gibi yaklaşıp düşman gibi giden?
Sen miydin
ağzıma bal çalıp, içime zehir bırakan?
Sen miydin
geçmişimi geleceğimle tokuşturan
ve her ikisini de elimden alan?
Sen miydin
geceleri yıldız diye tuttuğum,
ama sabah olunca elimde kararan?
Sen miydin
"ben buradayım" deyip de her yokluğunda
daha da silinen, daha da eksilen?
Sen miydin
bana aşk diye kabusları giydiren?
Sen miydin
yanı başımda durup,
bin kilometre uzağımdan bile daha uzak olan?
Sen miydin
gözyaşlarımı bile senden gizlememe sebep?
Sen miydin
yabancı bildiklerimden daha çok canımı yakan,
ama hâlâ adını içimden silemediğim?
Sen miydin,
gerçekten sen miydin?
Yoksa ben mi,
bir hayalin peşine düşüp,
kendimi kaybettim sende?
Kayıt Tarihi : 22.6.2025 16:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)