Sen Kader Şiiri - Zübeyir Daras

Ömür geçti hayal ile düş ile,
Yoldaş oldum hazan ile kış ile,
Hep didindim ekmek ile aş ile,
Lotomusun totomusun sen kader.

İlkokulda Bekir hoca say dedi,
Ortokulda Dursun hoca bey dedi,
Çok okudum yine felek hey dedi,
Lotomusun totomusun sen kader.

Ovalarda tosun güttüm besledim,
Tarlalara üzüm diktim süsledim,
Canım yandı yine sana küsmedim,
Lotomusun totomusun sen kader.

On üçümde tütün kırdım hem dizdim,
Memur oldum yine tarlada gezdim,
En sonunda yeter dedim ben bezdim,
Lotomusun totomusun sen kader.

Ne cüceler adam oldu dev oldu,
Ne sümsükler ocak oldu ev oldu,
Yarim bana düşman ele sev oldu,
Lotomusun totomusun sen kader.

Bir ev yaptım bana ocak olmadı,
Taksi aldım tekeri de kalmadı,
Aptal kafam hala akıl almadı,
Lotomusun totomusun sen kader.

Nice zalımları bey peder ettin,
Nice yoksulları bin beter ettin,
En sonunda beni derbeder ettin,
Lotomusun totomusun sen kader.

Daras ölür bir gün ne kalır geri,
Yokmuş bu dünyada iyinin yeri,
Namımız kalacak salak, serseri,
Lotomusun totomusun sen kader.