Sen jezabel Şiiri - Berker Metin

Kapat kapıları kimse sesini duymasın
Sen Jezabel! Ağlıyorsun bir ağustos sabahı
Ölmek zamanı yakın öykün bitiyor kaldırımlar ıslak
Sen Jezabel! güleceksin bir eylül akşamı
Aydoğdu fırınına gidecektim
İki poğaça bir limanato alacaktım
Ellerimi Nilay'a götürecektim
Bir kabus gecesi yaşayacaktım
Kalkıp aynaları kıracaktım
Sen Jezabel! Büyük umutlar beslersin
Sandala binip denizlere acılırsın
Bir nisan akşamı papatya toplarsın
Gece üçü beş geçe telefonlara sarılırsın
Belirsizlikler çağı yaşarsın
Belki sevmek tüketirsin
belki yabani bir kuşsun
yalnız bakarsın o gözlerinle hayata
Halbüki büyük işlere ellerin
Sen Jezabel! böyle olmaz kolay ölmek
Demek bu demek görmediğimiz uzun
Yani bu öykü üç gece yazılacak
Karanlıktan kurtulamayacaksın Jezabel
Günleri kısalttım senin için Jezabel!