Sen İstanbulu İzliyordun Ben Seni Şiiri ...

Sensiz bir gecenin,sabahını kaybettiğim saatlerinde . Gözlerim dikilmiş duvarlara, öyle boş boş bakıyorum. sigaram elimde bitmiş ,izmariti yanmış artık . gözlerimden yaş bile akmıyor , hayalin gözümün önünden, bir an bile gitmiyor gülüşün geliyor hep aklıma ,saçlarını savuruşun , gülünce o gözlerin kısılıyordu ya O kısılan gözlerinin taaaa içine gömülmek ,Orda yaşamak ,orda ölmek istiyordum siyahtan kara gözlerinin içinde kayboluyordum, her göz göze gelişimizde . istanbulun soğuk gecelerinde ,insanı buz eden sahillerinde , seninle el ele gezerken hiç üşümedim ben. hatırlarmısın köprürün altında sahilde ateş yakarlardı , giderdik oraya, buz gibi esen rüzgarın altında. iki bardak çay içerdik .çay içimizi ısıtırken, seni izlerken yazı yaşıyordum gülüşünde , gözlerimi gözlerinden, gülüşünden alamıyordum kokunu çekiyordum içime ,daha önce hiç nefes almamış gibi. çektikçe cennet bahçelerinden ,çiçeklerin kokusunu çekiyordum sanki istanbulu izliyor , seni çekiyordum içime istanbul sen kokmuyordu ama , hatıralarımız ,anılarımız hep istanbul sokaklarında. galataya bile çıkmıştık seninle, öyle ya oraya çıkan evleniyormuş aldandık buna çıktık seninle , sen istanbulu izlerken ,benim istanbulum sen olmuştun sen istanbulu ben seni izliyordum gözümü bile kırpmadan . senin gönlümü ısıttığın günleri özlüyor kalbimimn soğuyan duvarları. cebimde para olmazdı bazen, simitçiden bi simit alıp ikiye böler yerdik seninle saat geç olurdu taksiye verecek paramız olmazdı . saatlerce ,konuşa konuşa sarıla sarıla ,güle güle sokaklarda yürürdük paramız yoktu ama mutluyduk.çokta bişey istemiyorduk hayattan hayallerimiz bile öyle masumca bir sevdanın imzası gibiydi. hatırlarmısın sarıyerde böyle boğaza tepeden bakan bi gecekondu beğenmiştik küçükte olsa bi bahçesi vardı .o evin önünden her geçişimizde, otutur hayallerimizi kurardık. evin dış cephesini maviye boyayacaktık ,kapıları beyaza rengarenk çiçekler ekip ,ağaçlar dikecektik . ben sana büyük bir salıncak yapacaktım. yazları sıcak olunca ,senle sarılıp uyuyyacaktık. sen uyuyacaktın ,ben seni izleyecektim, sabahta bahçeden topladığımız domates biberlerle menemen yapıp kahvaltı yapcaktık ,semaverde çayımız olacaktı, kuşlar cıvıl cıvıl neşeyle öterken biz aşkı yaşayacaktık geçmişte kalan geçmişi konuşunca ,yüzüm güldü biraz yalan olmasın çok güzel günler çok güzel masum hayaller kurmuştuk seninle ben senin neyinim diye soruyordun hatırlarmısın sana cevap veremiyordum, gözlerim doluyordu sana sarılıyordum seni okadar masum okadar çok seviyordum ki anlatmaya başlarken gözlerim doluyor ağlıyordum seni nasıl sevdiğimi anlatamazken ,bak şimdi ne hallerdeyiz değdimi gitmeye ,değdimi bütün bu hayalleri bir kibritle yakıp kül etmeye ben seni böyle tanımamıştım , ben seni kanatsız melek sanmıştım yalan nedir bilmezdin sen, birisi sana bakmaya cesaret edemzdi bırakki selam versin süpriz yapmak için iş çıkışına geldiğim saaate kadar hep böyle sandım taki taki gözlerim kör olsaydıda görmeseydim dediğim o ana kadar seni başkasıyla el le görünce nefes alışım durdu dünyam karadı bi anda dizlerimin bağı çözüldü yere yıkıldım soğukça terledim adını bile diyemedim kitlendim kaldım öyle , başıma ağrılar girdi,kalbim atmıyor gibiydi yzüm ateş gibi olmuştu . ellerimde sana aldığım güller öyle sıkmışımki dükenleri elimi parçalamış ama canım yanmıyordu acıtmıyordu hiç bir şey canımı. seni aramak istedim ,arayamadım elime telefonu alamadım arayıp ne diyecektim , ne soracaktım ,ne duyacaktım o akşam hiç yazmadım sana ,telefon elimde uyuya kalmışım öylece sabah uyandığımda 'günaydın aşkım ' diye mesaj yazmışsın ne diyeceğimi bilemedim ne yazacaktım . gittim elimi yüzümü yıkadım ,aynaya baktım gözler kan çanağı saç sakal birbirine karışmış aynaya bakıp kendimi izledim ,aynaya baka baka ağladım ben bunu hak edecek ne yaptım,kalbimi ellerine verdim ben herkesin sevdiği biriydim ,ama kimseyle sevgili değildim kimsenin elini tutmadım ,kimseye sarılmadım ,öpmedim ,kokladmadım ben kalbimle ,saflığımla sevdim seni ,gerçekten safmışım inanmıştım beni sevdiğine ,inanmıştım gülüşüne ,bakışına inanmıştım hayallerimize,gelmişimize geçmişimize inanmıştım sen sen bütün bir inanmışlığı yok ettin bitirdin mahvettin. sen hayallerimi , yıktın yaktın kül etiin kül yıkılmaz denen şeyleri bir kibrit ateşinde yerle bir ettin sen ne diyeyim sana , ne yazayım sana ben sen istanbulu izliyordun ,ben seni