Ne çok severim bilsen tren istasyonlarını, tek katlı
bahçeli evleri ve asude hayatını...
Çay bahçesinde hasret, özlem, ayrılıklar iç içe,
gözlerin retinalarına kopyalanır... Dudaklar düştü
düşecek, yürekler sessiz, sağır ve lâl...
Ağlamalıklıdır tüm gözler....
Ne çok hüzünlenirim bir bilsen, her kalkan trenin
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta