Yazın rehaveti yavaş yavaş çekilmeye başlayınca yeryüzünden
Hazan mevsiminin soğuk yüzü karşılar doğanın çatık kaşlarını
Güz rüzgarları dağların yüzünü soğuturken yakıyor genzimizi
Güneşin solgun yüzü okşamaz oldu artık ısınmayan bedenimizi.
Aslında sen bize her mevsim gelirsin de, gören kaç kişiyiz
Kaç kişiyiz nehirlerin bereketini idrak edip de, seni seven
Unut demek kolay gel bana sor bir de,
Unutamıyorum işte unutamıyorum,
Birşey var şuramda beni kahreden,
Şuramda tam yüreğimin üstünde,
Çakılı duran birşey var,
Elimde değil söküp atamıyorum.
Devamını Oku
Unutamıyorum işte unutamıyorum,
Birşey var şuramda beni kahreden,
Şuramda tam yüreğimin üstünde,
Çakılı duran birşey var,
Elimde değil söküp atamıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta