Sen Hep Gül Şiiri - Serpil Koçar

Sen hep gül, gülmek çok yakışıyor o masum yüzüne
O kahverengi gözlerin var ya alır beni benden sevgilim
Götür beni kalbinin huzurlu yatağına uyut beni orada
Sakla bir ömür boyunca yüreğinde beni Sevgilim

Sen hep gül, gül ki aşkım büyüsün her gün sana
Bir nefes kadar sıcacıksın, ellerimi tut sıkı sıkıya
Sakın bırakma ne olur sevginle büyüt aşkımızı
Sen benim can özüm sevdiğim minik kuşumsun

Düşlerimde gördüğüm hayalini kurduğumsun
Ben kalbinde tutsak esir kalayım bir ömür boyu
Sevdamızın Aşk nöbetini sen tutar mısın sevgilim
Sonsuza dek gecemde gündüzümde sen olur musun?
Beni hep sımsıkı sarıp sarmalar mısın sevginle?

Garip bir kuş gibiydim seni görene kadar
Şimdilerde ise bir Bülbül misali şakırım aşkına
Yuvasızdım senden önce geldim kondum yüreğine
Saklar mısın beni orada sonsuza dek sevgilim?
Gülüşlerinin kıyısında huzur bulayım sevdiğim

Senden önce uçmasını bilmezdi ki bu yüreğim
Aşkından kanatlanıp uçuyor adeta bugünlerde
Gönlüme sevdan düştü aklım tutuldu seni gördüğüm gün
Gözlerimi mühürledim, görmez senden başkasını sevgilim
Sen hep gül, acılarını hüzünlerini ben çekerim bir ömür boyu