Sen Gittin Gideli Şiiri - Mehmet Çiçek

Elimde sönmek üzere olan bir mum,
Ateşinde gizli senle geçen anılarım,
Hafif bir esinti alır, götürür…
Savurur bir yaprak gibi ateşimi…

Maziye özlem duyuyorum bitmeyen aşk ile,
Rüyalara dalıyorum seni bulacak dua ile,
Hatıralar, kurumuş resimlerin bakışlarında saklı,
Yanıyor, dermansız avuçlarımın benliğinde…

Hayaller hapsolmuş, kara semanın gölgesinde,
Erişemez hiçbir sinem, hayallerin bahçesine,
Kanayan bir yürek durur yalnızlığın sinesinde,
Seni sayıklamakla geçer, ömrümün her zerresinde…

Resimler tükenir vefasız aşkın ateşinde,
Küller savrulur etrafa, dökük viranemde,
Dökülen her damla gözyaşı, aşikârdır gözlerine,
Pınar olup aktı, kapıldı sessizliğin gölgesine…

Yıllar tüketti beni sarsılan yüreğimde,
Karlar serpildi şakaklarıma, zamanın akıbetinde,
Her şey oynanmış oyunun, sahnelenmiş tekrarıydı,
Sen gittin gideli, Azraillin ellerine…