Tekrarına maruz kaldım bu duyguların..
Beyazıt’ta, kaldıramayacak kadar ağır yükleri,
bir çırpıda sırtına alan hamallar gibi..
Ağırdı yaşanan duygular..
Üsküdar’a birlikte geçerken vapurla..
Minik bir simit parçası kovalayan,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
düş kırıklıklarını bırakıp ta gider ve eksik kalır insan... göz suları tükeninceye kadar yağar yağmurlar...yağmurlar biriktiren şiirlerde böylesine hüzünlü olur...
Tesadüf uğradım şiire... Çok güzeldi...
Gönülden kutluyorum...
Saygılar..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta