Sen Gittin! Şiiri - Fevzi Emir Yılmaz

SEN GİTTİN

Sen gittin, yollar kaldı ardında,
Gözlerimde büyüyen,
Kıvrım kıvrım uzanan yollar,
Yıllar kaldı ardında,
Saçıma tel tel aklar düşüren yılar,
Ve pişmanlığım,
Yüzümde çizgi çizgi,
Yokluğunu anlatan,
Sen gittin

Tutamadım ellerini,
Bir kelebeği avuçlarımda tutar gibi,
Okşayıp basamadım bağrıma dalgalı saçlarını,
Bakamadım o, ay parçası yüzüne
Dalamadım gözlerine,
Akamadım yüreğine,
Sen gittin

Koluma takıp gezdiremedim seni
Mutluluğun yollarında,
Bağdaş kurup oturamadık göz göze
Bir çimenin üzerinde,
Saçını okşayarak uyutamadım seni dizlerimde,
Bir albümümüz olamadı seninle,
Bakamadık eski resimlere,
Sen gittin

Şimdi nerede, nasıl,
Kiminlesin, bilmiyorum,
Ama şu bir gerçek ki,
Mutluluk seninde hakkın,
Gönül dolusu, ömür dolusu
Yaşarsın biliyorum,
Senden gelmeni değil
Gülmeni istiyorum
Sen gittin

Nedâmet şiirleri damlıyor şimdi,
Biçare kalemimden,
Zaman donup kalıyor
Gönlümün eleminden,
Hatıranda var isem de,
Söküp at yüreğinden
Anılarda sende kalsın
Sen gittin.

FEVZİ EMİR YILMAZ